Elk automerk met een serieuze geschiedenis heeft een langdurig bestaand model dat het min of meer definieert. Een product dat als maatstaf fungeert, dat met de tijd meegaat maar altijd voeling weet te houden met de waarden die het merk groot maakten. Welke niches het bedrijf ook opzocht, deze auto’s zijn het fundament van de oorspronkelijke visie van de oprichter.
Porsche heeft de 911. Bentley de Continental. Voor BMW is het de 5-serie sedan. Ferrari laat namen niet graag terugkomen, maar de 812 Superfast heeft een stamboom die via 550’s en Daytona’s wortelt in de tijd van de 250. Dit zijn auto’s die vaandeldragers zijn van de gloriedagen.
Mercedes heeft een ontzagwekkende hoeveelheid voorbeelden in dit opzicht; het bedrijf had nu eenmaal een voorsprong op de rest door de uitvinder van de auto te zijn. De S-klasse. De G-klasse. En de SL. Het maakt haast niet uit of je nou aan een luxe limousine, een onverzettelijke 4×4 of een sportieve GT denkt – onder de echte grootheden zul je altijd een Benz uit het verleden tegenkomen.
De Mercedes-AMG SL heeft een persoonlijkheidsstoornis
De nieuwe SL, de zevende generatie alweer, is echter in een nevel van verwarring gehuld. Is het nu een supercar of nog steeds een boulevardblitser met golfclubs in de bagageruimte? Is het een allesverschroeiende musclecar of een open S-klasse?
‘Pas op, Biff! Duitsers op 6 uur. En ze hebben heel weinig beenruimte achterin’
Om dat uit te vinden, hebben we hem naast de smakelijkste versie van de Porsche 911 Cabrio gezet, de achterwielaangedreven GTS, en er de waarschijnlijk beste Bentley ooit gemaakt naast gezet: de Bentley Continental GTC Speed. Met andere woorden: de beste allround sportauto die je nu voor geld kunt kopen en een van de briljantste grand tourers aller tijden. Goed, de twee uiteindes zijn gedefinieerd – laten we kijken waar de nieuwe SL precies tussen hen in ligt.
De SL ziet er beeldig uit, maar toch zijn we niet tevreden
Het is de Mercedes-AMG SL 63 4Matic+, om hem bij zijn volledige naam te noemen. Er zijn veel aanwijzingen dat deze auto een heel andere kant op gaat – en een heel ander soort klant moet aanspreken – dan zijn voorgangers van de laatste halve eeuw. Niet in het minst door zijn uiterlijk: een en al gemeenheid, met ontblote tanden en een dreigende houding.
Hij laat de 911 er fantasieloos uitzien, de Bentley groot en deftig. En toch, op de een of andere manier, als je naar hem kijkt, eromheen loopt of achter hem rijdt, mist ie iets. Zijn gezicht kon ook dat van een CLS zijn, of een CLA. Hij is van achter net zo bol als de 911, alleen zonder het excuus dat daar zijn motor nu eenmaal ligt. Is ie mooier dan de laatste paar SL’s? Zonder twijfel, maar hij is nou ook weer niet zo mooi dat je je knokkels ervan opvreet. Dat heeft misschien ook iets te maken met de Audi-saaie grijze lakkleur.
Onderhuids is de SL nu een helemaal door AMG ontworpen en gebouwd project, zoals de oude AMG GT en de SLS dat waren. Het is geen Benz die achteraf is aangepakt. AMG stelde het geheel nieuwe, geheel van aluminium vervaardigde platform samen, klaar om een nieuw tweedeurs GT-vlaggenschip van een basis te voorzien.
En die basis is ongelooflijk veel lichter en stijver dan dat van welke voorgaande SL dan ook. Zoals je ziet is de opvouwbare hardtop, een vast gegeven sinds 2001, verdwenen ten gunste van een canvas dak. Lichter en makkelijker op te bergen. De SL 63-badge is ook terug en duidt op een donderende, knetterende twin-turbo V8 die 585 pk levert. Zeggen ze.
De Mercedes-AMG SL voelt sterker aan dan dat hij is
Het voelt meer als 650 of 700 pk, zoals hij zich ongebreideld een weg door de automatische negenversnellingsbak met korte verhoudingen vreet. Hij beukt je over de weg met een genadeloze efficiency die de eigenzinnige oude AMG GT Roadster vreemd was.
Het zal ook liggen aan het laatste deel van die saaie naam, dat nu zijn invloed laat gelden: de 4Matic-vierwielaandrijving. Het is geweldig onopvallend, het helpt de furie van de motor in goede banen te leiden, zonder zich verder al te kenbaar te maken. Je eist snelheid. Je roept de herrie op. De tractiecontrole knippert nog geen seconde. Eén moment van turbovertraging en poef, je zit alweer in het Britse Peak District.
Met de Bentley heb je zo een paarse envelop in de brievenbus
Nou ja, eigenlijk kom ik daar aan in de Bentley, die geweldig en duur is. Hij bezet keizerlijk de buitenste rijbaan, afstanden verorberend, terwijl hij mijn rug masseert en het rijkgevulde canvas toupet me in warmte en rust hult. Ik kom weer eens achter een treintje pruttelende vrachtwagens vandaan en, oh ja: flitscamera.
Van het gas gaan heeft niet zo veel effect als je het momentum van een sneltrein hebt, met op gepaste afstand de toepasselijke W12-dreun die klinkt als een Deltic-locomotief. Ja hoor, ik kan de ironie wel waarderen; gepakt worden voor te hard rijden in een auto die letterlijk ‘Speed’ heet. Als zwakke verdediging voer ik maar aan dat 130 km/u in een auto als deze net zoveel sensatie geeft als 1.000 km/u in een 787 Dreamliner.
Zeker, de Conti is snel, maar hij vindt het niet leuk om gereden te worden alsof je haar in de fik staat
De Speed is op dit moment TopGears favoriete Bentley omdat hij nu een losbandig, ondeugend trekje heeft, terwijl hij je toch de weelde en comfort verschaft die je verwacht. Het extra vermogen is betekenisloos, maar er is een achterdifferentieel dat bereid is karrenvrachten koppel naar die wielen te smijten.
Ook de Continental GTC Speed is niet perfect
Het resultaat is een idiote maar goedaardige vaardigheid in het vierwieldriften van 2,3 ton staal, leer en steen. Ja, steen. Onze GTC heeft het optionele dashboard met steenfineer. Alsof het nodig was om de Conti nog steviger te laten aanvoelen, heeft hij nu aan de andere kanten van het roterende scherm de façade van een kerk. Volkomen belachelijk, en toch ook enorm vertederend.
Uiteindelijk, als je aankomt bij de A- en B-wegen rond de basis van Mam Tor, kan de Bentley niet al te lang blijven doen alsof ie een sportauto is. Zonder de optionele keramische remmen begint het linkerpedaal al na een paar keer stevig in de ankers gaan angstaanjagend sponzig aan te voelen, en Bentley heeft nooit een definitieve remedie gevonden voor de ware achilleshiel van deze auto: de achttraps automaat met dubbele koppeling.
Hij werkt prima in de met wat minder koppel bedeelde V8-versies van de Continental, maar nu hij de haast oneindige potentie van de 6,0-liter twaalfcilinder moet beteugelen, vergeet hij zijn manieren, twijfelt en gooit er dan maar een versnelling tegenaan. In deze Speed komt de beste schop van achteren van de ‘wave’-massagefunctie. Of was het nou de ‘pulse’?
Porsche is nog altijd de baas in sportautoland
Nee, als je een open auto met een redelijke bagageruimte wilt die écht met bochten kan omgaan, dan wil je een echte sportauto: de Porsche. Natuurlijk. Hoe vaak zullen woorden van deze strekking de afgelopen decennia al zijn geschreven in vergelijkingstests?
Wat het des te intrigerender maakt dat AMG zo’n overduidelijk sportieve richting heeft gekozen met de nieuwe SL. Hij is harder dan de 911, maar mist diens onberispelijke controle over de carrosserie en de wielen. Hij heeft een snellere besturing dan de Porsche, maar dan zonder de respons en het gevoel dat de 911 biedt.
En de 911 heeft de euvele moed het zonder vierwielaandrijving te stellen en toch massa’s tractie over te hebben. Mocht je daar toch overheen gaan, dan is hij prachtig voorspelbaar. Natuurlijk, de échte rivaal van de SL 63 is de vierwielaangedreven 911 Turbo. Maar het gaat hier niet per se om rivalen, weet je nog? Het gaat om uitersten.
De GTS is weer zo’n 911 die meer doet met minder. Een veel completere auto dan deze ga je niet tegenkomen. En het is zelfs een uitstekende cabrio, zeker met het elektrisch tevoorschijn te toveren windscherm.
Wat kunnen andere merken doen om Porsche van de troon te stoten?
Als je een 911 hebt rondhangen die zo hemeltergend goed is in zo’n beetje alles wat ie doet, zullen sommige designbeslissingen bij de SL op zijn minst bleekjes overkomen. Mercedes heeft heel opzettelijk geprobeerd de SL om te toveren in een onvergeeflijke sportauto, maar vond het toch nodig twee achterstoeltjes te monteren waarop geen mens fatsoenlijk kan zitten. Net als Porsche, trouwens.
Britse bulldog achtervolgt twee Duitse jachthonden
De tronen die voorin zijn gemonteerd, zijn nog altijd voorzien van een massagefunctie om de knopen in je rug te ontwarren, terwijl ze troostende warme lucht rond je nek kunnen blazen. Er zijn dus nog altijd hints dat deze auto een dikke wollen trui is voor mensen die graag dikke wollen truien dragen. Maar niemand van boven de vijftien heeft ook maar een schijn van kans dat hij overweg kan met het rampzalig onbehulpzame interieur van de SL.
De cabine van de Mercedes is niet perfect
Het is als een Greatest Hits-verzamelalbum van alles waar we in moderne auto’s een hekel aan hebben. Onhandige, aanraakgevoelige pads op het driespaaks stuur? Check. Alle belangrijke functies toevertrouwd aan een met vingerafdrukken bezaaid touchscreen? Jazeker. Meer opties voor sfeerverlichting dan behulpzame functies? Yep.
Het simpele feit dat Mercedes het scherm heeft gemotoriseerd om de hoek te kunnen veranderen afhankelijk van de lichtinval, zou ze er bij het hoofdkwartier bewust van moeten hebben gemaakt dat ze bezig waren zichzelf uit een doodlopende straat te ontwikkelen. Zelfs op een frisse winterse dag wordt het scherm onrustwekkend heet – die processors moeten hard werken voor een taak die een simpel knopje beter had gekund.
Het ergste aan het interieur? De digitalisering
En dan is er het scherm voor de instrumenten voor de bestuurder. Je kunt kiezen uit acht weergaven. Daarnaast: zeven variaties voor het head-up display. Het is allemaal immens ingewikkeld en – de echte misdaad – laat de SL vanbinnen goedkoop aanvoelen. In plaats van fraai gepolijste knopjes krijg je gloeiendhete pixels.
Zelfs het openen van dat canvas dak moet gebeuren via het bepotelen van een gimmick-achtig schuifje in het scherm. Als je hand tijdens het rijden ook maar een beetje verplaatst, wordt het proces gestaakt. Na twee dagen ontdek ik bij toeval dat je het knopje voor het dak ook kan dubbelklikken en dan vasthouden om het geheel te openen. Maar wordt dat je ergens in het 11,9-inch scherm verteld? Nee dus.
En ja, dat spul is in feite allemaal overgeheveld uit de S-klasse. Maar de S-klasse is een ‘lekker rustig aan’-luxeboot. De SL 63 is een raket. Als je bijna 600 pk en 800 Nm onder je voet hebt, Fer-rari-snelle besturing in je handen en een onrustbarend straf onderstel onder je kont, is het wel zo prettig als de bediening niet is ingericht als een escaperoom, vol puzzels, misleiding en rekenkundige frustraties.
Ook bij het rijden blinkt de AMG SL niet uit
Het is zeker geen GT: er is veel afrolherrie van de dikke banden en de softtop is lang niet zo goed geïsoleerd als die van de Bentley. Hij is ook te hard gedempt en geveerd om ontspannen te kunnen cruisen. Het is alsof ze bij AMG zo trots waren op de enorme stijfheid van de nieuwe aluminium architectuur dat ze erover wilden opscheppen door te laten zien hoe hard je daardoor een onderstel wel niet kunt maken.
Zelfs in de Comfort-stand heeft de SL 63 het maar druk, en met het oproepen van de Sport- en Sport Plus-modi giet je snelhardend beton in de dempers. AMG laat hier nota bene een nieuw, McLaren-achtig systeem debuteren dat de stabilisatorstangen vervangt door over de breedte verbonden hydraulische leidingen die controle en ondersteuning zouden moeten garanderen en een soepeler weggedrag zouden moeten opleveren; maar de SL is onrustig en snel afgeleid.
De toevoeging van een supersnelle, maar gevoelloze en non-communicatieve besturing vergroot alleen maar het gevoel dat deze auto in een constant gevecht met het wegdek verkeert, in plaats van er één mee te worden.En dus is hij te hectisch om een grand tourer te zijn, te onsamenhangend om een rivaal voor de Porsche 911 te vormen en te gecompliceerd om door wie dan ook bediend te worden.
Qua karakter zit hij derhalve ironisch dicht bij de AMG GT. Misschien kun je de SL het best zien als de opvolger van de rauwe oude AMG GT Roadster. Oké. Prima. Maar waarom zetten ze er dan SL op? Dat schept verwachtingen en put uit een historie waar deze auto zo’n beetje in alles de tegenpool van is.
Wie is de winnaar van deze test?
De 911 wint dus. Nou ja, behalve dat het niet direct zo simpel is. Hij is met afstand de beste auto om te rijden. Maar hij brengt niet het tofste geluid voort (dat doet de Mercedes) en heeft niet het gerieflijkste of weelderigste interieur (dat is dat van de Bentley). Als je een auto wilt die elke rit laat aanvoelen als een staatsbezoek, dan is de Continental onverslaanbaar.
De SL ligt in dit spectrum dichter bij de 911, maar laat om te rijden veel liggen ten opzichte van de veel goedkopere Porsche, en hij mankeert gezond verstand. Hij bewijst vooral dat het opnieuw uitvinden van een icoon voor een nieuw publiek zo makkelijk nog niet is.
Uitslag: Porsche 911 Carrera GTS Cabrio vs Bentley Continental GTC Speed vs Mercedes-AMG SL 63 4Matic+
Winaar: Porsche 911 GTS Cabrio (18/20)
De minst opvallende auto, maar een briljante allrounder. Zelfs betrekkelijk veel waar voor je geld.
Tweede plaats: Bentley Continental GTC Speed (16/20)
In de steek gelaten door zijn luie versnellingsbak, maar wat een manier om te reizen. De enige echte vierzitter hier.
Derde plaats: Mercedes-AMG SL 63 (12/20)
Een schizofrene poging: geweldige aandrijflijn ontmoet knullig onderstel en afn het kenmerkende Mercedes-AMG logo, maar het interieur voelt niet zo speciaal aan als dat van de 911. Het ontbreekt aan de verfijning en de aandacht voor detail die Porsche zo goed beheerst. En hoewel de SL een krachtige motor heeft, kan hij niet tippen aan de prestaties van de 911 Turbo.
Maar laten we eerlijk zijn, Porsche is al jaren de onbetwiste koning van het sportautoland. Het is moeilijk voor andere merken om daarmee te concurreren. Mercedes-AMG heeft met de nieuwe SL een gedurfde stap gezet, maar het lijkt erop dat ze nog steeds niet helemaal weten wat ze willen met deze auto. Is het een supercar of een grand tourer? Het lijkt een beetje op een identiteitscrisis.
Desondanks is de nieuwe SL een indrukwekkende auto. Hij ziet er geweldig uit, heeft een krachtige motor en bied