Ευρωπαϊκή Ένωση: Οι σταθμοί της ιστορίας μέχρι σήμερα – 2024-05-18 06:05:42

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε σημαντικό σταυροδρόμι και πρέπει να λάβει σημαντικές⁢ αποφάσεις για το μέλλον της. Οι​ κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η‍ υποστήριξη προς την Ουκρανία και η προσπάθεια για κλιματική ουδετερότητα είναι μερικά από τα θέματα που απασχολούν την ΕΕ. Η παραπάνω απεικόνιση παρουσιάζει την εξέλιξη της ΕΕ ⁣και τις προκλήσεις ‌που αντιμετωπίζει. ⁢Είναι σημαντικό⁣ να ‌παρακολουθούμε προσεκτικά τις ⁤εξελίξεις και να στηρίζουμε τις αποφάσεις που λαμβάνει ​η ΕΕ ‍για το μέλλον της ήπειρου μας.άλπης ουδείς μπορεί να το προδικάσει.

Εκείνο, ⁤όμως που ‍μοιάζει βέβαιο ​είναι ότι ⁣οι Κυβερνήσεις ​των χωρών – μελών⁤ έχουν ‍μπροστά ⁢τους πολλά​ εμπόδια να ξεπεράσουν για να διατηρήσουν ​τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο γράφημα που ακολουθεί⁣ μπορείτε να⁣ δείτε ορισμένες ημερομηνίες – σταθμούς⁤ στην πορεία της Ε.Ε., ενώ αμέσως μετά‍ επιχειρούμε αναδρομή στην ιστορία της.

Η ⁣τραγωδία που​ έγινε‌ αφορμή​ για αλλαγή σελίδας

Επί της ‌ουσίας όλα άρχισαν με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Τότε ‍η ανάγκη για τη δημιουργία ενός ισχυρού πόλου στην Ευρώπη ​ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανοικοδόμησή‍ της και ταυτόχρονα να αποτρέψει έναν πιθανό κίνδυνο ⁤προερχόμενο από τη Γερμανία οδήγησε στην δημιουργία συνεργασιών.

Μόλις το 1946 ο Ουίνστον Τσόρτσιλ με το λόγο ​που εκφώνησε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης έδωσε το έναυσμα. ​Μεταξύ άλλων πρότεινε  την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής οικογένειας σε κλίμα ειρήνης, ασφάλειας και ελευθερίας.

Σε αυτό το πλαίσιο είχαμε ⁤στις 4 Μαρτίου 1947‌ την υπογραφή της  Συνθήκης της⁤ Δουνκέρκης ανάμεσα στη Γαλλία και το Ηνωμένο‌ Βασίλειο. Αυτή αφορούσε τη συμμαχία ⁤και​ αμοιβαία βοήθεια ενάντια σε πιθανή γερμανική ‍επίθεση και τέθηκε σε ισχύ στις 8 Σεπτεμβρίου⁤ 1947.

Λίγους μήνες αργότερα (17 Μαρτίου⁤ 1948) υπογράφηκε η συνθήκη των Βρυξελλών από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την ⁢Ολλανδία. Ήταν μια αμοιβαία διακυβερνητική Συνθήκη αυτοάμυνας, η οποία προώθησε επίσης την οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική συνεργασία.

Από ⁣αυτήν ιδρύθηκε η ⁢Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση και ήταν⁤ προάγγελος του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 1949, ενώ στις 5 ‌Μαΐου 1949 ιδρύεται το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Οι οραματιστές και η ίδρυση της ΕΚΑΧ

Οι φωνές που ήθελαν μεγαλύτερη συνεργασία σε οικονομικό επίπεδο ανάμεσα στις χώρες άρχισαν ‌να πληθαίνουν. Ένα από τους⁤ κυριότερους εκφραστές ⁢ήταν ο Γάλλος⁣ υπουργός εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν.

Τον Μάιο του 1950⁤ κατέθεσε πρόταση ​για κοινή διαχείριση από τη Γαλλία και τη Δυτική Γερμανία των βιομηχανιών του άνθρακα⁤ και του χάλυβα. Στη Διακήρυξη Σουμάν‌ (όπως έμεινε γνωστή αργότερα) η‌ συγκεκριμένη ​κίνηση περιγράφονταν⁤ ως το «το πρώτο συγκεκριμένο βήμα προς μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία». Θερμοί υποστηρικτές της συγκεκριμένης πρότασης ήταν επίσης οι Ζαν ⁣Μονέ, Πωλ-Ανρί Σπάακ και Αλτσίντε ‍ντε ⁣Γκάσπερι.

Η ⁣πρόταση οδήγησε στο σχηματισμό της Ευρωπαϊκής ΚοινΗ Ευρωπαϊκή Ένωση έχει λάβει αποφάσεις για σκληρές ⁣κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και έχει παράσχει βοήθεια στην Ουκρανία. Επίσης, έχει συμφωνήσει σε​ μεγάλη​ δέσμη κινήτρων για την πράσινη και ψηφιακή ανάκαμψη, ⁤με στόχο την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050. Η ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλές κρίσιμες ​αποφάσεις και ανοικτά μέτωπα. Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης,‍ προδρόμου του σημερινού ⁣Ευρωπαϊκού⁣ Κοινοβουλίου.

Αυτή πραγματοποιήθηκε⁤ στο Στρασβούργο⁢ της Γαλλίας με εκλεγμένο πρόεδρο τον Ρομπέρ Σουμάν. Τέσσερα χρόνια αργότερα (30 Μαρτίου 1962) θα‌ αντικαθιστούμε την Κοινή Συνέλευση⁣ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα και θα ⁤μετονομαζόταν σε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η οικονομική άνθηση και η συγχώνευση

Η δεκαετία που θα ακολουθούσε ⁣επισφραγίστηκε‌ από μεγάλα γεγονότα αλλά και μεγάλη πρόοδο στην⁣ οικονομία λόγω των αποφάσεων που πάρθηκαν και των μεγάλων συμφωνιών με χώρες εκτός Ευρώπης.

Τον Ιανουάριο του 1960 το Ηνωμένο Βασίλειο κατέθεσε πρόταση η οποία αφορούσε την προώθηση των συναλλαγών. Στις 3 Μαΐου⁢ του ‍1960 δημιουργείται η Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ).Μάλιστα, σε αυτή​ συμμετείχαν⁣ και χώρες που δεν ανήκαν τότε στην ΕΟΚ. Συγκεκριμένα πρόκειται για τις Αυστρία, Δανία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Την ώρα που η οικονομία⁢ των χωρών άρχισε να ‌ανθίζει είχαμε την κατασκευή του τείχους του Βερολίνου. Η κομμουνιστική κυβέρνηση στην Ανατολική Γερμανία αποφάσισε να χτίσει ένα τείχος που διασχίζει το Βερολίνο το οποίο έγινε σύμβολο της διαίρεσης​ μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης.

Το 1962 είχαμε μία άλλη σημαντική εξέλιξη. Για πρώτη ⁢φορά ⁢οι χώρες της ΕΟΚ συμφωνούν για την πρώτη Κοινή Γεωργική Πολιτική. Η συγκεκριμένη ⁢εξέλιξη ‍έφερε και την σύμβαση του Γιαουντέ το 1963 η οποία αφορά την προώθηση της συνεργασίας και του⁢ εμπορίου με 18 πρώην αποικίες στην Αφρική.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν ‍στην απόφαση να συγχωνευτούν οι τρεις κοινότητες που είχαν δημιουργηθεί. Έτσι, στις 8 Απριλίου 1965 στις⁤ Βρυξέλλες υπογράφεται η ‌«Συνθήκης Συγχώνευσης» της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρατόμ (τέθηκε σε ισχύ ⁢την 1η Ιουλίου 1967). Στο εξής, οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες θα διαθέτουν ενιαίο διοικητικό όργανο (την Επιτροπή)⁣ και ενιαίο εκτελεστικό όργανο (το Συμβούλιο).

Ο Μάης του 68’, η τελωνειακή ένωση και⁣ η πτώση της «Άνοιξης της Πράγας»

Το 1968 θα σημαδευτεί από τρία μεγάλα γεγονότα. Το πρώτο αφορά ‌κυρίως την Γαλλία με προεκτάσεις και σε άλλες χώρες. Η ​κοινωνική αναταραχή στη Γαλλία ​διήρκησε περίπου δύο ⁤μήνες και άρχισε με κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών.

Στη συνέχεια ⁢επεκτάθηκε σε γενική απεργία και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Ο τότε πρόεδρος Σαρλ ντε Γκολ προκήρυξε εκλογές με το κόμμα του να βγαίνει πιο δυνατό από αυτές.

Ηπιότερες διαμαρτυρίες ​φοιτητών γίνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εκφράζουν απογοήτευση για τις κυβερνήσεις, καθώς⁤ και ⁣διαμαρτυρία για τον​ πόλεμο‍ στο Βιετνάμ και για τον ανταγωνισμό​ στον πυρηνικό εξοπλισμό.

Τον Ιούλιο του 68 είχαight: 30px!necessary;” src=”https://cdn.flourish.rocks/static/img/powered-by-flourish.png”‍ alt=”Powered by‌ Flourish” />